روشنایی اضطراری چه زمانی استفاده می شوند؟

آشنایی با روشنایی اضطراری

روشنایی اضطراری در شرایط مختلف که در آن افت قدرت یا کاهش قابل توجهی در شرایط نور عادی وجود دارد استفاده می شود. هدف اصلی آن تامین روشنایی و اطمینان از ایمنی افراد در شرایط اضطراری است. در این مقاله چند سناریو رایج که در آن از روشنایی اضطراری استفاده می شود آورده شده است.

• قطع برق: هنگامی که برق ناگهانی قطع می شود، سیستم های روشنایی اضطراری فعال می شوند تا روشنایی موقت را تا زمان برقراری مجدد برق فراهم کنند.
• آتش‌سوزی: در صورت وقوع آتش‌سوزی، دود می‌تواند دید را مخفی کند و یافتن راه‌های خروجی را برای افراد دشوار کند. روشنایی اضطراری، از جمله علائم خروج و راه های فرار روشن، به هدایت افراد به سمت مکانی امن کمک می کند.
• بلایای طبیعی: در هنگام زلزله، طوفان، سیل یا سایر بلایای طبیعی، روشنایی اضطراری تضمین می کند که مردم می توانند با خیال راحت در ساختمان ها یا فضاهای عمومی حرکت کنند، به ویژه زمانی که سیستم های روشنایی معمولی آسیب دیده یا در دسترس نیستند.
• تخلیه ساختمان: در شرایطی که ساختمان به دلیل شرایط اضطراری نیاز به تخلیه دارد، روشنایی اضطراری به ساکنان کمک می کند تا محل خروجی ها را پیدا کنند و مسیرهای تخلیه را طی کنند.
• حوادث امنیتی: روشنایی اضطراری را می توان در هنگام رخنه های امنیتی، نفوذ یا سایر حوادثی که نیاز به تخلیه سریع یا جابجایی افراد در داخل یک مرکز دارد، استفاده کرد.
• محیط‌های صنعتی: صنایع خاصی مانند کارخانه‌ها، انبارها یا کارگاه‌ها ممکن است از روشنایی اضطراری برای حفظ دید و ایمنی در صورت قطع برق، حوادث یا موقعیت‌های خطرناک استفاده کنند.

توجه به این نکته مهم است که مقررات و الزامات خاص برای روشنایی اضطراری ممکن است بسته به قوانین محلی و ماهیت تأسیسات متفاوت باشد. این مقررات معمولاً انواع سیستم‌های روشنایی اضطراری، محل قرارگیری، مدت زمان و الزامات آزمایشی آن‌ها را مشخص می‌کند تا اطمینان حاصل شود که در مواقع اضطراری مطابق با هدف مورد نظر عمل می‌کنند.

روشنایی اضطراری هنگام آتش سوزی

1. تابلوهای خروجی نورانی: تابلوهای خروج با چراغ های اضطراری تعبیه شده در بالای درهای خروجی و در امتداد مسیرهای فرار نصب می شوند. این علائم به گونه ای طراحی شده اند که حتی در صورت قطع برق، دود یا کاهش دید، روشن باقی بمانند. آنها مردم را به سمت نزدیکترین خروجی ها راهنمایی می کنند و به آنها کمک می کنند تا در ساختمان به سمت مسیر امن حرکت کنند.
2. روشنایی مسیر خروج: سیستم های روشنایی اضطراری به طور استراتژیک در امتداد مسیرهای فرار، راهروها، راه پله ها و سایر مناطق مورد استفاده برای تخلیه قرار می گیرند. این روشنایی تضمین می کند که افراد می توانند مسیر منتهی به مکانی امن را به وضوح ببینند و از موانع یا خطرات اجتناب کنند.
3. چراغ‌های اضطراری با شدت بالا: در مناطقی که ممکن است سرنشینان با شرایط سختی مانند دود زیاد یا گرمای شدید مواجه شوند، می‌توان از چراغ‌های اضطراری با شدت بالا استفاده کرد. این چراغ‌ها دید بهتری را ارائه می‌دهند و برای مقاومت در برابر شرایط محیطی سخت طراحی شده‌اند و تخلیه ایمن را تسهیل می‌کنند. این چراغ ها را می توان هنگام خرید تجهیزات آتش نشانی تهیه کرد.
4. منبع تغذیه پشتیبان: سیستم‌های روشنایی اضطراری معمولاً به منابع برق پشتیبان مانند باتری یا ژنراتور مجهز هستند. این تضمین می کند که چراغ ها حتی در صورت قطع برق اصلی به دلیل آسیب آتش سوزی یا خرابی های الکتریکی، عملیاتی باقی می مانند.
5. کنترل و نظارت متمرکز: در ساختمان های بزرگتر یا سیستم های پیچیده ایمنی آتش نشانی، روشنایی اضطراری ممکن است در یک پانل کنترل متمرکز ادغام شود. این امکان نظارت، آزمایش و کنترل سیستم روشنایی اضطراری را از یک مکان واحد فراهم می کند و از عملکرد و آمادگی مناسب آن اطمینان حاصل می کند.
6. رعایت مقررات: مقررات ایمنی آتش نشانی و آیین نامه های ساختمانی اغلب الزامات روشنایی اضطراری را در حوادث آتش سوزی مشخص می کنند. این مقررات ممکن است شامل مشخصاتی برای قرار دادن چراغ‌های اضطراری، حداقل سطوح روشنایی، مدت زمان عملکرد باتری پشتیبان، آزمایش‌های منظم و روش‌های نگهداری برای اطمینان از اثربخشی آنها باشد.